“Si Miming kuting At Pedong aso”

Ni: Darhyl John B. Cacananta

       Sina Miming kuting at Pedong aso ay magkapareho ng amo, ngunit magkaibang magkaiba sila ng kanilang mga ugali. Si Miming kuting ay mahilig kumain ng itlog, gatas, gulay at karne. Samantalang itong si Pedong aso ay sitserya, soft drinks, stokolate at karne lamang ang kanyang kinakain. Kayat si Miming kuting ay napakalusog at napakalakas samantalang itong si Pedong aso ay napakapayat at mukhang gusgusin.

       Isang araw ay may nakitang kapirasong karne itong si Miming kuting, dali-dali niya itong kinuha at idinala sa ipinakita kay Pedong aso.

“Pedong aso, Pedong aso tingnan mo ang dala-dala ko”.

“Wow.........saan mo naman kinuha iyan Miming kuting siguro napakasarap niyan, maaari ko bang matikman”.

“Oo naman Pedong aso, sige tikman mo na..........”.

      Kinagat kaagad ni Pedong aso ang kapirasong ngunit hindi lang niya ito tinikman kundi ito ay kanyang itinakbo ng mabilis na mabilis. Umaatikabong habulan ang nangyari sa pagitan ng dalawa.

“Pedong aso, Pedong aso bakit mo naman kinuha iyan eh!!!!!!!!!ako naman ang nakakita niyan, bigyan mo naman ako kahit kaunti lang”.

“Hmp kainin mo ang paa mo ahaha..........”.at tumawa ng tumawa si Pedong aso habang siya ay mabilis na mabilis na tumatakbo.

Dahil sa pagod ni Miming kuting ay sumalampak na lamang ito sa tabi ng daan at nag-iiyak.

“huhuhu bakit naman ganuon si Pedong aso napaka sama niya sa akin naman at karneng iyon ah............”.

      Sa tabi ng daan hangbang patuloy na humahagulgol sa Miming kuting ay mayroong isang matadero na lumapit sa kanya at nagtanong.

“Miming kuting mayroon ka bang nakitang tumatakbo na mayroong dala-dalang karne”.

Kaagad namang sumagot itong si Miming kuting at wari ay nagtataka.

“Wala po, pero bakit po ba hinahanap ninyo iyong kumuha ng karne?”. Patanong na sagot ni Miming kuting.

“Alam mo na pakadilukado kasing kainin ang karneng iyong sapagkat ang karneng iyong ay bulok at mayroon pang lason para sa daga”. Pag-aalalang sabi ng matadero.

        Pagkasabing pagkasabi ng matadero ang salitang iyon ay walang sinayang na panahon si Miming kuting at ito ay dali-daling tumakbo.

“Pedong aso, Pedong aso nasan ka, huwag mong kakainin ang karne mayroong palang lason iyan.........”.

      Kinakabahan na si Miming kuting sapagkat walang sumasagot sa kaniyang mga sinasabi. Habang tumatakbo itong si Miming kuting ay halos mamatay naman na sa sakit ng tayan itong sa Pedong aso. Hindi na niya matiis ang sakit ng kanyang tiya kung kaya’t pinipilit ni Pedong aso na sumigaw kahit na napakasakit na nang kaniyang tiyan.

“Aray-aray ko ang sakit ng tiyan tulungan ninyo ako hindi ko na kaya ”. pasigaw na sabi ni Pedong aso.

        Dahil sa matiyagang paghahanap ni Miming kuting at nang matadero ay nahanap din nila sa Pedong aso. Ipinahiga kaagad ng matadero si Pedong aso at diniinan ng diniinan sa tiyan nito.

“Isa, dalawa, tatlo ............”

“huhahuha................” at sumuka ng sumuka itong si Pedong aso.

        Habang sumusuka itong si Pedong aso ay dali-daling kumuha ng tubig itong si Miming kuting at ipinainom ito kay Pedong aso.

“Pedong aso inumin mo ito”. Kaagad ngang ininum ang tubig ni Pedong aso.

         “Salamat Miming kuting sa kabila ng pagiging masama ko sa iyo ay nagawa mo akong tulungan, hayaan mo tutulungan na kita sa pang-araw araw nating gawain hindi narin kita aawayin”.

“Huwag mo nang alalahanin iyon Pedong aso ang mahalaga ngayon ay buhay ka”.

       Magmula nga noon ay lagi nang magkalaro itong si Miming kuting at Pedong aso, hindi narin sila nag-aaway lagi silang magkasundo. At tinutulungan na ni Pedong aso si Miming kuting sa mga gawaing bahay. kaya't tuwang tuwa ang kanilang mga magulang dahil magkasundo na ang dalawa...