Ang Alamat ng Okra

            Sa isang palasyo ay may anak ang hari na nagngangalang oka. Ang batang ito ay sadyang napaka sinungaling at napakapilyo. Ala siyang kasundo kahit na isaman sa mga alagad ng hari. Ang lahat sa kanya ay nanggagalaiti sa galit sapagkat ang mga ito ay nakaranas na nang kapilyohan ni Oka.

            Minsan ay nagkaroon ng sakit ang hari at ang lahat ay nag-alala sa kanyang sitwatsyon. Subalit ang batang si Oka ay walang pakialam at patuloy lamang sa paglalaro sa labas ng palasyo. Nagpatuloy si Oka sa paglalaro hanggang sa siya ay makarating sa gitna ng kagubatan. Sa kagubatan ay nakita niy si dyosa ng kagubatan kung saan ay matagal na siyang sinusubaybayan nito. Maging sa pang-araw-araw nitong gawain. Kinausap ng inkantada si Oka na kinakailangan niyang magbago sapagkat kung hindi siya magbabago ay parurusahan siya nito.

            Pagkasabi ng ingkantada ang salitang iyon ay bigla nalamang siyang naglaho at hindi malaman ni Oka kung saan ito nagpunta. Sakabi ng pananakot ng ingkantada kay Oka ay wala itong ginawa kundi nagpatuloy parin sa kanyang gawain.

            Ang mga araw ay lumipas at ang hari ay lumakas at nanumalik ang kaniyang kaniyang sigla. Subalit ganuon parin ang pag-uugali ni Oka. Isa parin siyang batang pilyo at sinungaling.

            Lingid sa kaalaman ni Oka ang ingkantada na kaniyang nakausap sa kagubatan ay ang kaniyang ama rin pala. Ito ay nagpanggap lamang na isang ingkantada upang takutin ang kaniyang anak subalit nagkamali siya sa kaniyang akala na magbabago nga ito.

            Kaya’t walang nagawa ang hari kundi ang patawan ito ng parusa. Ginawa ng hari si Oka na isang halamang gulay na may madulas at Makati. At tinawag niya itong Okra ang anak na hindi marunong magtanda at walang pagnanais na magbago.

WAKAS